نجیب فیضی، یکی از فعالین کوییر افغانستان که او را با رقص، آواز و شادی و شکستن تابوهای فرهنگ اسلام‌زده و سنتی نرمحور افغانستان می‌شناسیم در تاریخ ۳۱ مارس، روز مشاهده‌پذیری افراد ترنس، در یکی از خیابان‌های شهر هامبورگ به رقص و اجرای خیابانی پرداخت.
این فعال کوییر، همواره خاری در چشم هموفوب‌ها، رنگین‌کمانی‌ستیزها و اسلامیون افغانستان بوده و رفتار او با نقدهای مختلف روبرو شده است. حتی برخی همجنسگرایان و کوییرهای افغانستانی نجیب فیضی را نقد می‌کنند که «نام ما را بد میکنی».
اما دلیل این نقد آیا چیزی جز ذهنیت جنسیت‌زده و دگرجنسگرامحور تحمیلی رسوب‌شده در اذهان اسیر سنت و مذهب است؟! چرا نباید همه ما از رقص و شادی، تابوشکنی و حرکت در جهت خلاصی از فرهنگ اسلام‌زده و سنن مردسالار مستبد جنسیت‌زده، استقبال کنیم و فعالیت‌های امثال نجیب فیضی را ارج بگذاریم.
نجیب فیضی، نماد جوانان و فرهنگی است که دیگر در قید و بند اسلام و سنت‌های نرمحور جامعه مذهب‌زده افغانستان نیستند و نخواهند بود و با تابوشکنی تمامی این ارزش‌های پوسیده و کهن را به تمسخر می‌گیرند.
