در سومین سالروز قتل حکومتی مهسا ژینا امینی، مردم با اعتراضات و اعتصابات خود نشان دادند که نه فقط دادخواهی از کشتهشدگان ادامه دارد؛ بلکه انقلاب زن زندگی آزادی در لایههای مختلف جامعه و با هدف به زیر کشیدن جمهوری اسلامی زنده است.
در این چارچوب، روز سهشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴، به رغم تهدیدات امنیتی ارگانهای حکومتی، کسبه و بازاریان در شهرهای سقز و دیواندره دست به اعتصاب سراسری زدند؛ در سنندج فعالین حقوق زنان تجمعی برگزار کردند و در شهرهای مختلف کردستان مردم در همبستگی با دادخواهان بر مزار کشتهشدگان حضور یافتند.
سوی دیگر ماجرا اعتراضات خیابانی بود که شهرهای تهران و کرج کانون اصلی آن بودند. در تهران منطقه صادقیه تجمعات بزرگی رخ داد که در آن مردم شعار دادند «مرگ بر خامنهای / دیکتاتور»، پرچم جمهوری اسلامی را در خیابان پایین کشیدند و با نیروهای سرکوبگر درگیر شدند.
در کرج جوانان و زنان در گوهردشت تجمعی سازمان دادند که در آن ضمن دعوت از مردم برای پیوستن به اعتراضات، شعارهای ضدحکومتی سر دادند. همچنین یکی از معترضین، زن بیحجاب بر مخزن زباله در کف خیابان ایستاد، برای مردم سخنرانی کرد و خطاب به سرکوبگران گفت: «ایران را تبدیل به زندان کردهاید»
شامگاه سهشنبه البته باز هم شاهد وقوع شعاردهیهای شبانه گسترده در سطح شهر تهران بودیم؛ گزارشات تصویری شهروندان در شبکههای اجتماعی تایید میکند که حداقل در تهرانپارس، پونک، جردن و شهرک نفت شعاردهی شبانه علیه جمهوری اسلامی و علیه حکومت اعدامی صورت گرفت.
چنین فضای اعتراضی، آن هم زیر فشار سنگین سرکوب و فضای شبهجنگی که حکومت تلاش بر حاکم کردنش دارد، نشانگر این واقعیت است که جامعه ایران آتش زیر خاکستر است و ظرفیت این را دارد که به زودی اعتراضات تودهای خیابانی در آن رخ دهد؛ اعتراضاتی که البته وقوع آنها بیش از هر چیز نیازمند سازماندهی و اتحاد سراسری مردم است.