درود، با آرزوی تندرستی برای همه رنگین کمانی اغاز میکنم.
یک معرفی کوتاه از خودم؛ مهردادم، یک نوجوان هفده ساله همجنسگرا. در یک خانواده بشدت مذهبی و تعصبی زاده شدم. در ایران زندگی و تحصیل میکنم و سعی دارم با شرایط فاجعه بارم کنار بیام، از نظر روحی به شدت به هم ریخته هستم و به دلیل شرایط افسردگی شدید دارم.
نمیدونم از سختی ها بگم یا از درد ها، از تحقیر ها یا توهین ها؟
در این لحظه تنها و تنها سعی میکنم زنده بمونم و زندگی من به تلاش برای بقا و حفظ روحیه تا حدی که زنده بمونم رسیده…
در خانواده و مدرسه کام اوت(آشکارسازی) کردم و فکر میکردم ساده است که این از حماقت و خامی من بود.
بازخورد خانوادم به عنوان یک خانواده مذهبی و حکومتی در ابتدا منطقی و در دایره منطق بود؛ اما این صرفا آرامشی بود قبل از توفان.
بعد از مدتی که آزادانه رفتار های همجنسگرایانه خودم رو در خونه داشتم، پدرم شروع به پرخاش کرد. منو میزد و بهم میگفت: «هرزه».
اما خب به هر حال اون روزها گذشته…
امروز مهرداد هر لحظه تلاش میکنه با راهی از ایران خارج بشه و به درد ها، توهین ها و تحقیر ها پایان بدم.
وقتی به دوستانم گفتم، ترکم کردن رفتن … . گفتن تو حیوونی و نجس.
جامعه هر لحظه و هر روز بهم فشار میاره هر روز در مدرسه باهاشون درگیر میشم و کتک میخورم اما صبر میکنم،
چون چاره ای جز صبر ندارم.
از درون میسوزم چون درک نمیشم.
اسمش پویا بود
زیبا و دوست داشتنی، تنها تکیه گاه من در سخت ترین روز های زندگی.
پویا پسری بود فوق العاده و شگفت انگیز.
توی حافظیه دیدمش در نظرم اون لحظات زیبا ترین پسر جهان بود.
نمیخوام بگم چه اتفاقاتی افتاد.
پویا سرطان ریه گرفت…
و یک روز بعد از عمل برداشتن تومور سرطانی وقتی که برای دیدنش به بیمارستان رفتم، از دنیا رفت و من رو ترک کرد.
اون رفت و رفتنش رو دیدم، وقتی زیر خاک میرفت رو دیدم، از درون سوختم و هیچکس نفهمید مهرداد در اون لحظات چی کشید. مادرش رو ده ها نفر دلداری میدادن؛ ولی مهرداد…»
شما عزیزان نیز تجربیات و روایت زندگی خود، مطالبات و مسائلی که با آن روبرو هستید را با ما در میان بگذارید و برای ما ارسال کنید تا صدای مطالبات و حق طلبی شما شویم.