سارا تبریزی، زن جوان ۲۰ ساله اهل تهران، اندکی پس از آزادی از بازداشت و یک روز پس از احضار به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، به‌طرز مشکوکی جان باخته است. بر پایه گزارش رسانه‌ها، این زندانی سیاسی سابق که پیکرش روز پنجم فروردین ۱۴۰۳ در منزل والدینش در تهران پیدا شد، در روزهای پیش از فوت از سوی ماموران امنیتی جمهوری اسلامی زیر فشار روانی سنگین قرار گرفته و روز چهارم فروردین به وزارت اطلاعات احضار شده بود.
سارا تبریزی پیش‌تر در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۲ در حالی که قصد سفر به کشور انگلیس را داشته، همراه یک شهروند دیگر به‌دست ماموران امنیتی در فرودگاه بین‌المللی تهران بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است. وی ده روز پس از بازداشت، با سپردن قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان اوین آزاد شده اما بار دیگر روز ۱۸ دی ۱۴۰۲ از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی احضار و این بار پس از چند ساعت بازجویی، به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود. او برای بار دوم، روز ۲۵ دی ۱۴۰۲ با تودیع قرار وثیقه دو میلیارد تومانی به‌صورت موقت و تا زمان صدور حکم از زندان آزاد شده بود.
منابع نزدیک به خانواده تبریزی درباره فشارهای وارد شده بر سارا در دوران بازداشت گفته‌اند: «سارا پس از آزادی به دوستانش گفته بود در اتاق بازجویی تهدید شده در صورت همکاری نکردن با ماموران، دوباره به سلول تک‌نفره منتقل می‌شود و محتویات خصوصی گوشی تلفن همراهش را به صورت عمومی نشر می‌دهند تا به دست خانواده‌اش برسد».
سازمان پزشکی قانونی در گزارش اولیه خود دلیل فوت او را «خوردن قرص» اعلام کرده است. این در حالی است که یک منبع نزدیک به خانواده تبریزی در این باره گفته است: «خانواده هیچ پوکه قرصی کنار پیکر او یا در اتاقش پیدا نکردند و هنوز نمی‌دانند او از ترس احضار دوباره به وزارت اطلاعات قرص خورده و خودکشی کرده یا سنگ‌کوب کرده یا ماموران او را کشته‌اند و قربانی قتل حکومتی شده است».
سازمان جوانان کمونیست ضمن ابراز همدردی با خانواده و دوستان و نزدیکان سارا تبریزی، مستقل از اینکه مرگ این زندانی سیاسی خودکشی بوده یا از نظر فنی و حقوقی توسط عوامل حکومت به قتل رسیده باشد، جمهوری اسلامی را عامل و مسئول مستقیم مرگ سارا می‌داند. سارا تبریزی نه نخستین و نه آخرین زندانی سیاسی است که به چنین سرنوشتی دچار می‌شود.