در یک جامعه مدرن، پویا و متمدن که حداقل استانداردهای حقوق انسانی شهروندان را به رسمیت می شناسد، عضویت و فعالیت در احزاب و سازمانهای سیاسی نه تنها جرم نبوده، بلکه تاکنون موجب شکوفایی و حصول دستاوردهای عظیم اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برای بشریت بوده است. تاریخ تحولات چند قرن اخیر جهان، به خوبی گویای این حقیقت بوده که هیچ تحول اجتماعی و سیاسی بدون حضور احزاب و سازمانهای سیاسی که به شکلی رادیکال دست به ریشه قوانین و قدرت سیاسی ببرند، تغییراتی بنیادین و بلندمدت به دست نداده است. به این اعتبار، متشکل شدن در قالب احزاب و سازمانهای سیاسی خود یکی از دستاوردهای مهم انسان امروزی است که به وسیله آنها بهبود و تغییر جهان موجود ممکن بوده است.
اما در جامعه ایران، در صد سال گذشته همواره حزبیت و فعالیت سیاسی حزبی- مگر در مقاطعی بسیار کوتاه- همواره ممنوع بوده است. در چهار دهه گذشته نیز جمهوری اسلامی نظر به اهمیت تعیین کننده احزاب سیاسی، شمشیر را برای این نوع فعالیت و متشکل شدن و این دستاورد تاریخی بشر از رو بسته و به هر شکل ممکن تلاش می کند که در کارکرد اجتماعی احزاب و سازمانهای سیاسی خلل ایجاد کند.
جمهوری اسلامی در تمامی این سالها احزاب سیاسی که خارج از باند مافیایی خودش بوده را سرکوب و ممنوع اعلام کرده است، فعالیت متحزب را جرم انگاری کرده، فعالین سیاسی را به جرم عضویت و فعالیت متحزب بازداشت و مورد احکام سبعانه ای قرار داده و نهایتا از طریق کلیه ابزارها و امکانات اجتماعی که در اختیار دارد تلاش نموده که بخشهای مختلف جامعه را از عضویت و فعالیت در احزاب سیاسی بر حذر دارد. تمامی این اقدامات علیه احزاب سیاسی که حکومت اسلامی در بیش از چهار دهه به پیش برده، یک پایه مشترک دارد و آن هم وحشت حاکمیت از متشکل و متحزب شدن جامعه معترض حول برنامه ها، سیاستها و اهداف احزاب سرنگونی طلبانه است.
با این وجود، هیچکدام از اقداماتی که تاکنون جمهوری اسلامی علیه سازمانها و احزاب سیاسی مخالف خود انجام داده موثر واقع نشده و ما شاهد حرکت جامعه به سمت فعالیت متشکل و متحزب هستیم. هر ناظری بر اوضاع سیاسی ایران می تواند نقش، تاثیر و دستاوردهای اپوزیسیون متشکل و متحزب جمهوری اسلامی را در یک به یک تحولات اجتماعی سیاسی جامعه ایران ببینید. اما باید در نظر داشت که از این مرحله نیز باید فراتر رفت و با خنثی کردن توطئه های جمهوری اسلامی برای خلع سلاح کردن جامعه از امکان ابراز وجود متشکل و متحزب، مسیر را برای برای عضویت و فعالیت متحزب همه شهروندان هموارتر ساخت و با صدایی رساتر اعلام کرد:
۱. عضویت و فعالیت در قالب احزاب، سازمانها و هر شکلی از تشکل سیاسی حق طبیعی و انسانی همه شهروندان جامعه است.
۲. همه احزاب و سازمانهای سیاسی، مستقل از مشی، اصول و مبانی سیاسی و تشکیلاتی که دارند، باید آزاد باشند که فعالیت خود را در سطح جامعه به پیش برند.
۳. باید از فعالیت متحزب شهروندان جرم زدایی کرد و هر گونه تعقیب قضایی از سوی جمهوری اسلامی برای فعالین و شهروندان قویا محکوم است.
۴. همه کسانی که به اتهام عضویت و همکاری با احزاب و سازمانهای سیاسی در زندان هستند باید فورا آزاد شوند و هر گونه حکم قضایی و فشار امنیتی در خارج زندان نیز از روی این افراد برداشته شود.
بر این اساس، سازمان جوانان کمونیست ضمن دفاع کامل از حق عضویت و فعالیت افراد در هر حزب و سازمان سیاسی، همه جوانان، زنان، رنگینکمانیها، دانشجویان، آتئیست ها و سایر بخشهای جامعه را فرا میخواند که به سازمان جوانان کمونیست و حزب کمونیست کارگری ایران بپیوندند که از مجرای فعالیت متشکل، متحزب و سازمانیافته حول مواضع انسانی، سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و ساخت دنیایی بهتر تسهیل و تسریع شود.
سازمان جوانان کمونیست
۱۸ آذر ۱۴۰۰
۹ دسامبر ۲۰۲۱